- puścić płazem
- = puścić bezkarnie оста́вить безнака́занным
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
można — 1. «jest rzeczą możliwą, nie ma przeszkody, jest się w stanie coś zrobić» Można na kimś polegać. Nie można czegoś zrozumieć. Można by wcześniej wyjechać. ∆ Rzec można, można powiedzieć «wtręty, zwroty, którymi mówiący podkreśla, że słów po nich… … Słownik języka polskiego
płaz — Puścić coś komuś płazem «wybaczyć coś komuś, nie ukarać kogoś»: Trzeźwy i przygnębiony, szewc puścił płazem niesmaczną zaczepkę. T. Konwicki, Dziura. (...) to był ten dzień, kiedy Sowieci wkroczyli do Afganistanu i wyglądało, że Carter nie puści… … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
płaz — m IV, Ms. płazzie; lm M. y 1. DB. a zool. płazy «Amphibia, gromada zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych, o skórze z licznymi gruczołami śluzowymi, niekiedy jadowymi, oddychających płucami i skórą (larwy skrzelami), żyjących w pobliżu… … Słownik języka polskiego